YILLIK ÜCRETLİ İZİN HAKKINDAN VAZGEÇİLEMEZ
4857 Sayılı İş Kanunu’nu ve ilgili yönetmeliklere göre işçilerin işe başladığı tarihten itibaren en az bir yıl çalışması halinde senelik izin kullanmaya hak kazanır. İşçi ve İşveren anlaşarak bu haktan vazgeçemez. İşçi ilk işe başladığı tarihten itibaren bir yılını doldurması halinde 14 günlük senelik izin kullanmaya hak kazanır. 6 yıl ile 14 yıl arasında hizmeti bulunan işçiye 20 iş günü, 15 yıldan fazla hizmeti bulunan işçiye ise 26 iş günü senelik izin verilir.
İzin sürelerine içinde kalan hafta tatili (Hafta tatili bir gündür.) izin süresine ilave edilir. Örneğin; 14 + 1 gün olmak üzere 15 gün izin kullandırılır. Haftada 2 gün hafta tatili yapan işyerlerinde örneğin; Cumartesi ve Pazar hafta tatili olan işyerlerinde de senelik izine ilave edilecek gün sayısı “BİR” gündür. İşçi, iznini il dışında geçirecekse örneğin memleketine gidecekse talebi doğrultusunda 4 güne kadar da ücretsiz yol izni verilebilir.
Senelik izin ücreti genel kural olarak bölünmeden defaten kullandırılması olmakla birlikte, işin durumu, personelin talebi vb. nedenlerle senelik izin süreleri parça parça da kullandırılmasında bir engel yoktur. Ancak; ilk 10 gün bölünmeden izin kullandırılması gerekir. İşveren tarafından yıl içinde verilmiş bulunan diğer ücretli ve ücretsiz izinler veya dinlenme ve haftalık izinler yıllık izinden düşülemez. Mevsimlik işlerde işçi yıl içinde 330 günden fazla çalışması halinde senelik izne hak kazanır.
Yeraltı ve madenlerde çalışan işçilerin yıllık izin sürelerine +4 gün ilave edilir. Elli ve daha yukarı yaştaki kişilerin yıllık izin süresi 20 günden az olamaz. Bu süreye haftalık tatil ilave edilir. İzin süresine denk gelen bayram ve genel tatil günleri ilave edilir. Aynı şekilde on sekiz yaş ve altı çalışan çocuk işçilerin de izin hakkı 20 günden az olamaz. Çağrı üzerine ya da kısmi süreli iş sözleşmesi ile çalışan işçiler de yıllık izin hakkına sahiptir. İş sözleşmeleri devam ettiği sürece her yıl ücretli izin hakkını kullanır.
Sonuç olarak; Yıllık izin hakkı çalışanların Anayasal bir hakkı olup, kanunda belirtilen şart ve sürelerde bu hakkını kullanır. İşçi çalıştığı sürece bu hakkı fiilen kullanmak zorundadır. İşverenle anlaşıp paraya çeviremez. İşveren çalışanın bu hakkını kesintisiz olarak kullandırmak zorundadır. Örneğin, her ay iki gün izin vererek bunu yıllık izinden sayamaz. İşçi izin hakkını kullanamadan işten ayrılırsa bu durumda kullanması gereken günler için işveren ücret ödemesi gerekir.